22 Nisan 2013 Pazartesi

BENİM İÇİN TARİHİ BİR GÜN DAHA '' 10 NİSAN 2013 '' İSTANBUL






Sabah saat 7:30 güneşli ama soğuk bir İstanbul sabahı.Birçok insan çoktan sokaklara çıkmış,sokaklar insan ve araç seli ama insanların çoğu daha uyanamamış.Gözlerinde uyku mahmurluğu,bedenlerinde yataklarının sıcaklığı ve kafalarında hala yatakta olabilme arzusu ile trafikte dikkatsizlik üstüne dikkatsizlik,hata üstüne hata.
Herkez adeta otomatik pilota bağlamış; duymuyor,görmüyor,hissetmiyor,düşünmüyor....Sadece gidecekleri yere odaklanmış gidiyorlar...








Bugün günlerden hastane,zamanlardan kontrol...
Bugün günlerden dokunulmazlık ,bugün ceza-i ehliyetim yok...
Bugün lütfen bana dokunmayın çünkü doktorum dışında herkeze kapalıyım...
Bugün hava nekadar güzel vede sıcak olursa olsun içimi ısıtamaz,bana huzur ve mutluluk veremez...



Yazan: Elif Temel

BEN VE KIZIM



Hernekadar iyileşmiş olsamda,kanserin içimde biryerlerde tilki uykusu uyuduğunu bilsemde,kabullensemde kızımın okuldan getirdiği formdaki; '' annenizin daimi bir hastalığı varmı?'' sorusuna ne cevap vereceğimi bilememenin tedirginliğini yaşamak ,kızımın gözündeki korkuyu görmek,'' anne buraya kanser yazmalımıyız'' derkenki sesini duymak vede kızıma tüm bunları yaşatıyor olmanın yükü omuzlarımda , ruhumda çok ağır çünkü o daha çok küçük.
O benim birtanem.

YAZAN: Elif Temel

17 Nisan 2013 Çarşamba

KİTAP


'' Bir Muhteşem Güneş ''
Khaled Hosseını

* Bence çok güzel bir kitap.